• Datetje.nl
• Dating Expert
• Gratis website maken?
• Date24 Gratis Dating
• Heerenzaak.nl
• Overhemden.com
• Shirtsofcotton.com
• Chat Cameras

1. Bilen Sonakalan Geboortedatum: 03/02/1987 Positie: Doelman Vorige ploegen: Nieuw Boechout 2. Sevket Turan Geboortedatum: 07/12/1985 Positie: Verdediger,Middenveld Vorige ploegen: Akabe, Turksport, Nieuw Boechout, Berchemsport 3. Anil Sucu Positie: Verdediger Geboortedatum: 07/02/1986 Vorige ploegen: Tubantia, Berchemsport 4. Firat Koycu Geboortedatum: 17/07/1986 Positie: Aanvaller, middenveld Vorige ploegen: Turksport, Tubantia, Berchemsport 5. Furkan Guzel Geboortedatum: 27/09/1988 Positie: Middenveld Vorige ploegen: Tubantia, Akabe, Nieuw Boechout 6. Osman Tuzkapi (geblesseerd) Geboortedatum: 28/02/1977 Positie: Middenveld, verdediger Vorige ploegen: Turksport 7. Ibrahim Aktas Geboortedatum: 20/02/1985 Positie: Middenveld, aanvaller Vorige ploegen: Akabe 8. Osman Kaya Geboortedatum: 28/07/1987 Positie: Aanvaller Vorige ploegen: Nieuw Boechout, Berchemsport 9. Yakup Yardimci Geboortedatum: 19/10/1986 Positie: Verdediger Vorige ploegen: geen 10. Hidir Aydogan Geboortedatum: 10/08/1985 Positie: Middenveld Vorige ploegen: Turksport, Nieuw Boechout 11. Mehmet Palit Geboortedatum: 30/09/1985 Positie: verdediger Vorige ploegen: geen 12. Murat Aktas Geboortedatum: 29/05/1986 Positie: Middenveld, aanvaller Vorige ploegen: geen 13. Hakki Danisman Geboortedatum: 28/01/1987 Positie: Middenveld, aanvaller 14. Tolga Urfali Geboortedatum: 25/05/1989 Positie: aanvaller Vorige ploegen: Akabe 15. Sinan Kara Geboortedatum: 18/10/1985 Positie: Middenveld Vorige ploegen: geen 16. Ramazan Topbas (Recuperatie periode) Geboortedatum: 1/10/1974 Positie: Middenveld, aanvaller Vorige ploegen: geen 17. Soner Öztürk (geblesseerd) Geboortedatum: 11/07/1985 Positie: Middenveld, verdediger 18. Serdal Serbest (gestopt Doelman: Bilen Sonakalan Verdedigers: Yakup, Mehmet, Anil, Osman T., Sevket Middenveld: Furkan, Hidir, Murat, Ibo, Sinan, Soner, Ramazan Spitsen: Osman K., Firat, Tolga, Hakki

VIJFDE AFDELING A 14de speelweek Psk Genclerbirligi 5 - 0 Jokers De Heidebloem 5 - 0 Academia Dynamica 7 - 4 Anvasu Panda 5 - 0 Kwadraat Ekeren Schonenberg 4 - 5 ________________ VIJFDE AFDELING A 13de speelweek GENC. - Troske Uitg. 03/02/2008 De Heidebloem Psk 0 - 2 Dynamica Jokers 3 - 2 Panda Academia 3 - 3 Schonenberg Anvasu 0 - 9 ________________ VIJFDE AFDELING A 12de speelweek Troske De Heidebloem 9 - 0 Psk Dynamica 1 - 3 Jokers Panda 3 - 3 Academia Schonenberg 5 - 1 Anvasu Kwadraat Ekeren 2 - 0 ________________ VIJFDE AFDELING A 11de speelweek Jokers Psk 0 - 7 Academia Troske 3 - 0 Anvasu GENCLERBIRLIGI 1 - 2 Kwadraat Ekeren De Heidebloem 5 - 1 Schonenberg Dynamica 5 - 1 ________________ VIJFDE AFDELING A 10de speelweek Troske Jokers 2 - 0 GENCLERBIRLIGI Academia 1 - 1 De Heidebloem Anvasu 0 - 4 Dynamica Kwadraat Ekeren 2 - 3 Panda Schonenberg - ________________ VIJFDE AFDELING A 9de speelweek Psk Troske 5 - 0 Jokers GENCLERBIRLIGI 1 - 2 Academia De Heidebloem 9 - 0 Anvasu Dynamica Uitg.23/12/2007 Kwadraat Ekeren Panda 3 - 2 ________________ VIJFDE AFDELING A 8de speelweek GENCLERBIRLIGI Psk 2 - 1 De Heidebloem Jokers 0 - 2 Dynamica Academia 3 - 0 Panda Anvasu 2 - 7 Schonenberg Kwadraat Ekeren 4 - 6 _______________ VIJFDE AFDELING A 7de speelweek De Heidebloem Troske 0 - 0 Dynamica Psk 1 - 4 Panda Jokers - Schonenberg Academia 5 - 1 wadraat Ekeren Anvasu 1 - 2 ______________ VIJFDE AFDELING A 6de speelweek Troske Genclerbirligi 0 - 0 Psk De Heidebloem 7 - 1 Jokers Dynamica 3 - 1 Academia Panda 2 - 0 Anvasu Schonenberg 3 - 0 _________________ VIJFDE AFDELING A 5de speelweek GENCLERBIRLIGI De Heidebloem 2 - 1 Troske Dynamica 4 - 2 Psk Panda 7 - 0 Jokers Schonenberg 4 - 1 Academia Kwadraat Ekeren 2 - 2 _________________ VIJFDE AFDELING A 4de speelweek Dynamica Genclerbirligi 0 - 6 Panda Troske 7 - 2 Schonenberg Psk 3 - 3 Kwadraat Ekeren Jokers - Anvasu Academia 3 - 3 _________________ VIJFDE AFDELING A 3de speelweek Dynamica De Heidebloem 0 - 1 GENCLERBIRLIGI Panda 6 - 2 Troske Schonenberg 3 - 3 Psk Kwadraat Ekeren 3 - 3 Jokers Anvasu 2 - 5 ___________________ VIJFDE AFDELING A 2de speelweek Panda De Heidebloem 5 - 0 Schonenberg Genclerbirligi 1 - 1 Kwadraat Ekeren Troske 2 - 1 Anvasu Psk 0 - 5 Academia Jokers 4 - 0 ____________________________ VIJFDE AFDELING A 1ste speelweek Dynamica Panda 5 - 0 Schonenberg De Heidebloem 1 - 1 Genclerbirligi Kwadraat Ekeren 2 - 2 Troske Anvasu 5 - 0 Psk Academia 2 - 4

F.C. Genclerbirligi is een ploeg met spelers van Berchem. Het is een zeer goede ploeg,dat veel punten behaalt.Als jullie meer informatie willen over F.C. Genclerbirligi Anvers, dan kunne jullie het volgende site bezoeken,alvast veel plezier! link-->www.genclerbirligi.startje.com

Datum Uur Samenkomst 20/01/2008 12u30 11u00 PSK 5-0 GENCLERBIRLIGI Verslag: Verdiende nederlaag! Opstelling: Bilen, Anil, Mehmet, Yakup, Sevket, Firat, Furkan, Hakki, Osman K., Ibo, Murat. Onze grootste verschil was voor dit wedstrijd dat onze spitsen op de flank zijn begonnen en de flanken op de spits. Maar het is ons niet gelukt. Tegenstander heeft ons gewoon verplettert, dat is eigenlijk nog zacht uitgedrukt. Zo was het ook geweest eerste helft was al 3-0. En de tweede helft was ook niet beter geweest. Eind uitslag dus 5-0. Het is jammer dat we veel kaarten hebben gekregen en dat de doelman van de tegenstander geblesseerd raakte. Zo was de wedstrijd 3 min. vroeger afgefloten. De doelman moest met de ambulans werden vervoerd naar ziekenhuis. Het werd gehoord dat hij zijn paar ribben heeft gebroken. Het was gebeurd toen we aanvielen, en hij kwam verkeerd op de grond terecht. Spijtig voor de doelman, en veel beterschap wensen we hem langs deze kant! Kaarten: Geel: Ibo, Osman T., Fatih, Anil Reserven: Osman T., Fatih, Ramazan, Hidir. __________________ Datum Uur Samenkomst 13/01/2008 11u00 9u30 GENCLERBIRLIGI - TROSKE uitg. tegen 02/03/2008 AFGELAST TER PLAATSE: Onbespelbaar veld verklaard door scheidsrechter! Sinds 25 november 2007 speelt onze ploeg nog steeds niet. Dat betekent 2 maanden lang hebben onze spelers nog niet eens op veld gestaan. WOENSDAG TRAINING OM 19u30, samenkomst op moskee. Enkel loopschoenen meenemen! Iedere speler is VERPLICHT aanwezig te zijn. Zo niet, tijdelijk en een redelijke reden verzinnen aub! ______________ Datum Uur Samenkomst 16/12/2007 vrijaf GENCLERBIRLIGI _____________________ Datum Uur Samenkomst 09/12/2007 11u00 9u00 DE HEIDEBLOEM - GENCL. ALGEMEEN AFGELAST VOOR KVV _____________________ Datum Uur Samenkomst 02/12/2007 11u00 9u30 GENCLERBIRLIGI - DYNAMICA ALGEMEEN AFGELAST VOOR KVV _____________ Datum Uur Samenkomst 25/11/2007 11u00 9u30 ANVASU 1-2 GENCLERBIRLIGI Verslag: Opstelling: Bilen, Mehmet, Anil, Yakup, Sevket, Ibo, Furkan, Hidir, Murat, Osman K., Firat. (Hakki tijdens opwarming geblesseerd, in zijn plaats Murat.) Zo Anil was na twee weken terug in de ploeg. Tegenstander was een ploeg die al 4 weken achtereen had gewonnen. Dus het zou zeker spannend worden. En zo is het dus geweest. Tegenstander was een ploeg die heel snel en hard konden spelen. Ze waren wel athletischer gebouwd dan ons maar ja bal is rond en vandaag moesten we ons bewijzen dat we waard zijn om op de eerste plaats te blijven. Een lange bal van de tegenstander diagonaal en een mooi kans, ze schieten buiten. Een vrije trap van ANVASU, ze nemen het snel en een vrije man schiet de bal mooi in de hoek 1-0. Een vrije trap juist buiten de zestien. Sevket raakt de bal en Firat schiet net naast de paal. De tegenstander bleef komen, langs de linkerflank een lage voorzet naar de tweede paal en ze schieten op de paal. Zo was het voor ons genoeg geweest voor de eerste helft 1-0. In de tweede helft was er precies een andere ploeg opgesteld bij ons. We waren wat gemotiveerd, en we wisten, geloofden dat we zeker één punt verdienden. Zo we waren beter in de tweede helft. Firat pakt twee verdedigers met zich mee de keeper laat de doel vrij, op een carambole moment valt de bal op de voet van Murat, lege doel enkel een veldspeler van hun in de doel maar schiet recht op die speler. Firat alleen op de keeper, maar twijfelt te veel, krijgt enkel een hoekschop. Zo een lange bal van ons naar de linkerflank, Furkan pikt de bal van de tegenstander, dribbelt nog een tegenstander en geeft voor, en Osman maakt mooi af 1-1. Een doorsteek bal op Firat en maakt ook een doelpunt 1-2. Dit wedstrijd was één van onze moeilijkste wedstrijden van de compitie. Uiteindelijk zijn we momenteel periode kampioen. Maar we zijn nog halfweg. Dus er staan nog tweede wedstrijden op ons te wachten. Reportages na de wedstrijd wordt vervolgd door video beelden! Doelpunten: 1-1 Osman K., 1-2 Firat Kaarten: Bilen Reserven: Sinan, Fatih (77min) Datum Uur Samenkomst 18/11/2007 11u00 9u30 GENCLERBIRLIGI 1-1 ACADEMIA Verslag: Opstelling: Bilen, Yakup, Fatih, Sevket, Mehmet, Murat, Hidir, Furkan, Ibo, Osman K., Firat. Twee vaste spelers van de ploeg moesten we weer missen vandaag. Spijtig en we hadden vandaag enkel 2 wisselspelers. Toch waren we niet slecht begonnen. We hadden de bal niet te veel in het bezit, maar we waren wel gevaarlijk. Onze spitsen Firat en Osman halen paar kansjes uit door individuele acties. Maar het lokt niet te veel uit. De tegenstander kon goed uitvoetballen maar tot buiten de zestien. Meer konden ze niet krijgen, dus ze probeerden maar te schieten buiten de zestien, en lukte ook niet. Een hoekschop van de rechterflank, Osman krijgt de bal op de voet en schiet ineens en firat tikt de bal binnen 1-0. De tegenstander bleef maar komen. Maar 5 min. voor de eerste helft, krijgen we een strafschop. Osman schiet op de doelman en de bal ketst op de paal via de doelman. Zo blijft het 0-1 voor de eerste helft. We moeten eerlijk zeggen dat de tweede helft voor ons gewoon het voorsprong behouden geweest was. Het lukte ook maar veel problemen van achter. We konden niet uitspelen. Een lange bal van Sevket naar voor en Firat pikt de bal alleen op de doelman, maar schiet recht op hem af. De tegenstander bleef nog altijd komen en uiteindelijk valt hun verdiende doelpunt via een hoekschop, mooi binnen gedraait 1-1. Zo we moeten niet ontevreden zijn met ons 1 puntje. We moeten volgende week tegen een ploeg spelen die al 4 weken achtereen heeft gewonnen. Dus er staat een zware weekend op ons te wachten. Reserven: Hakki, Tolga (85min.) Kaarten: Furkan Doelpunt: 1-0 Firat Koycu _____________ Datum Uur Samenkomst 11/11/2007 14u30 13u00 JOKERS 1-2 GENCLERBIRLIGI Verslag: Opstelling: Doelman: Bilen Verdediging: Yakup, Sevket, Mehmet, Hidir Middenveld: Sinan, Furkan, Firat, Murat Spits: Osman K., Hakki. Twee vaste spelers van de ploeg moesten we vandaag missen. Anil moest werken en Osman T. was geschorst en kon dus niet mee spelen. Zo in plaats van Anil was vandaag Sevket aanwezig en op de plaats van Osman T. was voor Hidir. We waren niet zo sterk begonnen. Een zeer slechte veld om te spelen. Overal putjes, moeilijk bespeelbaar veld. Toch hadden we ons best gedaan. Een schone aanval langs de linker flank van ons. Firat alleen op de keeper, hij schiet op de paal. Een hoekschop op de rechterflank. Firat geeft de hoekschop naar de tweedepaal, Furkan schiet en Hakki tikt de bal binnen 0-1. Een pas van Bilen op Yakup, de bal blijft hangen en Yakup schiet de bal weg maar raakt aan de tegenstander, de tegenstander neemt de bal mee en loopt zo in de zestien en maak mooi af 1-1. (Ze waren echt heel blij) Zo is de stand van de eerste helft 1-1. Tweede helft was beter voor ons, we gingen om te scoren. Heel veel kansen die we misten. Een vervanging Hakki met onze trainerspeler Fatih. Fatih neemt de plaats van Sevket en Sevket schuift naar middenveld, plaats van Hakki voor Firat dus. Zo we probeerden met lange ballen, korte ballen, langs de flanken. Hopen kansen die we niet konden afwerken. Maar op 10min voor de tijd komt Sevket op het podium. Een mooie diepe lage bal van Furkan op Sevket, alleen tegen de keeper en plaats mooi in de hoek 1-2.(Ook heel blij):-) Zo we hadden gekregen wat we wilden. De driepunt, dat was het ook gelukt. Reserven: Ibo 28min, Fatih 58min, Tolga 88min. We bedanken onze voorzitter Kamil Cekic en Oguz Turkmen voor zijn foto's en voor hun aanwezigheid. Doelpunten: Hakki 0-1, Sevket 1-2 Kaarten: Geel: Osman Kaya _______________ 4/11/2007 11u00 Samenkomst 9u30 GENCLERBIRLIGI 2-1 PSK Verslag: Opstelling: Doelman: Bilen Verdediging: Yakup, Anil, Mehmet, Osman T. Middenveld: Ibo, Furkan, Firat, Murat Spits: Osman K., Tolga. Een sterke elftal zo te zien op het blad. We waren sterk begonnen, maar we kregen toch een vroege doelpunt in onze netten. Een schone voorzet langs de linkerflank naar de tweede paal en ze tikken het mooi binnen 0-1. We waren nog steeds sterk bezig en we werden sterker en sterker, kregen veel kansen. En uiteindelijk valt de doelpunt op 25min door de voet van Firat K. zijn eerste doelpunt voor dit seizoen 1-1. Een vervanging, Tolga door Sevket op 30min. Firat schuift naar voor en Sevket neemt de plaats van Firat in het middenveld. Zo we bleven mooi voetballen, mooie combinaties. En nog steeds veel kansen die we laten liggen. Maar kort voor de rust krijgt Furkan een kans en maakt rustig af. De bal rolt heel rustig naar binnen 2-1 was de stand op het einde van de eerste helft. Zo de tweede helft was begonnen, ik wil niet alles vertellen want er was nog heel veel gebeurt. De kansen die we lieten liggen was in de tweede helft meer dan 5. Ik zal enkel de gevaarlijkste vertellen. Zo een counter van Genclerbirligi. Firat krijgt de bal op het middenveld, geeft een lange bal naar Sevket. 2 tegen één situatie, één verdediger maar en hij tikt de bal door naar Osman K., alleen op de doelman schiet op de deklat. Nog een gevaarlijke actie, Firat dribbelt de verdediger en wordt gestopt door een tackel in de zestien, scheids fluit voor penalty. Onze Hero Osman T. schiet en ook op de paal, de return wordt gevlagd door de scheids. Zo de laatste 10 min was het duidelijk dat onze ploeg uitgeput was. De tegenstander kreeg meer moed om op gelijke stand te komen. Maar onze verdedigers Anil, Yakup en Mehmet laten hen niet zo makkelijk gaan. Ze konden niet echt moeilijk maken op onze doelman Bilen. Zo blijft het in de tweede helft en we zijn blij met de 3 punten. Trainer na de wedstrijd: We zijn blij dat we terug op de eerste plaats zitten. Reserven: Sevket(30min.), Hidir(60min.), Hakki, Sinan. Doelpunten: Firat 1-1, Furkan 2-1. Kaarten: GEEN ____________________ Datum Uur 21/10/2007 Samenkomst 14u00 GENCLERBIRLIGI: vergadering! ______________________________ Datum Uur 14/10/2007 14u30 TROSKE 0-0 GENCLERBIRLIGI Verslag: Opstelling: Bilen, Yakup, Anil, Mehmet, Hidir, Furkan, Hakki, Osman, Sinan, Murat, Ibo. Zo te zien is onze Osman K. geschorste en moest zijn plaats afgeven aan een ploegmaat. We waren ongecontroleerd begonnen. Niemand speelde waar het moest. De verdediging had problemen met lange ballen van de tegenstanders. Steeds die lange ballen van de tegenstander. Zo konden ze wat gevaarlijk worden voor ons doel. Onze held van vandaag zoals vorige week onze doelman Bilen redt in de eerste helft twee doelkansen alleen. De flanken konden niet terugzakken. Het was misschien door de ramadan feest, te veel gesnoept misschien? Spijtig genoeg blesseert de tegenstander onze speler Sinan(heel de wedstrijd waren ze hard tegen ons te spelen maar de scheids liet hen gewoon doen) die zijn plaats vervangt door Firat (nieuwe speler voor het eerst op het veld). Zo nu probeerden we wat beter te spelen maar het lukte nog altijd niet om hun lange ballen te blokkeren. Zo blijft het gelijk 0-0 in de eerste helft. Tweede helft was weer slecht voor ons begonnen. We konden geen kansen creëeren. Na een kwartier was het beter geworden en konden we wat kansen creëeren maar die konden we niet afmaken. Hidir klaagt te veel en trainer vervangt hem met Sevket. De tegenstander blijft lange ballen naar onze verdediger schotten. Een open kans van de tegenstander alleen weer met onze doelman, schiet tegen de paal. De kansen die we daarna hebben gecreëerd, waren open kansen, ongeveer 4 open kansen die we niet afmaken. Zo blijft het in de tweede helft weer gelijk 0-0. Zoals het is begonnen is de wedstrijd afgelopen. We hebben weer problemen met de scheidsrechters. Ze laten de tegenstanders veel doen. Die speelden hard, tackelden ons om te blesseren. Sinds de eerste minuut waren ze hard bezig, maar de scheids liet hen gewoon doen. Op het einde van de wedstrijd waren 3 spelers geblesseerd. Waarom is dat nodig? We proberen te voetballen, maar als geweld nodig is dan stoppen we ermee, zei de trainer Fatih nog tijdens de wedstrijd. Scheids luistert hen toch niet. Spijtig dat we niet konden winnen maar met gelijk spel moeten we ook niet ontevreden zijn. Reserven: Firat(30), Sevket(70), Ramazan, Tolga Datum Uur AANDACHT 07/10/2007 11u00 samenkomst 9u30 Wedstrijd wordt gewonnen als forfait! GENCLERBIRLIGI 5-0 DE HEIDEBLOEM De eigenlijke wedstrijd uitslag: 2-1 Verslag: Zware bevalling! Opstelling: Bilen, Mehmet, Anil, Yakup, Sevket, Osman T., Furkan, Hakki, Hidir, Osman K., Ibrahim. Wedstrijd is begonnen en beide ploegen wilden het controle van de wedstrijd in de handen hebben. Mooie combinaties aan beide kanten. Een lange bal van Yakup naar Osman K., de verdediger prutst en Osman K. komt er tussen en maakt af 1-0. Een vrijetrap voor de tegenstander randje buiten de zestien, een mooi getrapte vrijtrap naar de tweede paal. Ze koppen het binnen 1-1. De eerste helft eindigde op 1-1. Tweede helft was gelijk als de eerste helft begonnen maar te veel verkeerde passen bij het aanvallen. Zo een aanval langs de recherflank. Murat tikt door aan Ibrahim, hij geeft een voorzet maar de bal glijdt tussen de handen van de doelman, de bal val binnen 2-1. Laatste 15 min was het heel lastig. De tegenstander viel van alle kanten aan. Heel veel vrijetrappen buiten de zestien. Dankzij hun beheersing van spel konden we counteren. Twee keer dezelfde kans voor Genclerbirligi twee man van ons tegen de doelman en we missen het nog. We konden makkelijk het verschil verdubbelen. Maar 2-1 was nog altijd een gevaarlijke uitslag tot eind van de wedstrijd. Een hoekschop van de tegenstander, en ze koppen, de bal valt op de voet van De Heidebloemenaar schiet, maar ons doelman Bilen redt het van de lijn. Osman T. zaagt tegen de scheids omdat er een faut was begaan tegen ons doelman. Scheids fluit en geeft een geel aan Osman T. en een vrijetrap juist buiten de zestien. Laatste min. en ze geven een zeer gevaarlijke vrijetrap laag langs de tweede paal en niemand kon het binnen tikken. Zo blijft het 2-1 voor ons. Invallers: Murat (42min), Sinan (60min), Ramazan(80min), Tolga. _____________________ Datum Uur AANDACHT 30/09/2007 14u30 samenkomst 12u30 DYNAMICA 0-6 GENCLERBIRLIGI Verslag: Samenspel toont mooi uitslag! Opstelling: Doelman: Bilen; Verdedigers: Sevket, Anil, Yakup, Mehmet; Middenvelders: Hidir, Furkan, Tolga; Aanvallers: Murat, Osman K., Ibrahim. Eerste gevaarlijke aanval door een goede samenspel van onze ploeg en doelpunt 0-1 afgemaakt door Murat. We waren goed bezig, goede samenspel. En weer een kans voor ons en het was dankzij onze killer Osman K. 0-2. De tegenstander kreeg bijna geen kans in de eerste helft. Paar schietkansen buiten de zestien. We kregen nog heel veel kansen maar konden niet afwerken. Zo eerste helft 0-2 voor Genclerbirligi. Tweede helft was nog pas begonnen en Murat toont zijn schone kunst via een lobbal over de doelman 0-3. Een strafschop voor de tegenstander, makkelijk gegeven door de scheids. Een lichte schouder duw van Yakup en scheids fluit. Maar ze konden het niet afwerken onze doelman liet de tegenstander verschrikken door zijn angstjagende blik. En de tegenstander schiet de bal tegen de paal. Na 5 min. krijgt Ibrahim een kans in de zestien en maakt mooi af 0-4. Osman K. krijgt weer een kans en hij twijfelt niet en werkt netjes af 0-5. En weer onze sluiter onze Hero Osman T. komt als invaller en pikt ook een doelpunt via een lekkere vrijetrap, mooi in de haak. Er waren heel veel licht puntjes voor de trainer. Hij had de kans gekregen om zijn invallers wat te zien. Invallers: Hakki (15 min.), Osman T. (60 min.), Ramazan (70 min.). Trainer na de wedstrijd: Met deze uitslag staan we op de eerste plaats. Het is nog niet gedaan maar we moeten nu gewoon worden om op de eerste plaats te blijven. Daarvoor moeten we voor elke wedstrijd het strategie hebben om elke wedstrijd te winnen. Er zijn nog veel wedstrijden en wij moeten nog veel bewijzen. Gele kaarten: Osman Tuzkapi, Mehmet Palit, Hidir Aydogan. ___________________________ Datum Uur AANDACHT 23/09/2007 11u00 Samenkomst 9u30 GENCLERBIRLIGI 6-2 PANDA Verslag: Eindelijk onze eerse overwinning! Opstelling: doelman: Bilen, Verdedigers: Yakup, anil, Mehmet. Middenveld: Ibrahim, Furkan, Hidir, Osman T., Murat. Aanvallers: Osman K., Sevket. Wedstrijd was begonnen en onze eerste kans gemist door Sevket, hoog in de lucht. De tegen aanval en een overtreding in de zestien, een strafschop voor de tegenstanders, dus 0-1. We waren goed bezig, kregen makkelijk kansen dankzij de buitenspel taktiek van de tegenstander was het soms lastig, maar ze wisten ook dat ze met vuur speelden. Zo een diepe pas van Furkan op Osman en Osman maakt het makkelijk af 1-1. Nog eens een diepe pas van Furkan naar Sevket, maar hij reageert niet op de bal omdat hij buitenspel stond. Ibrahim reageert naar de bal en maakt het schoon af 2-1. We hadden het druk op de tegenstander gezet. Furkan kreeg een kans voor de doel, maar aarzelt te veel legt af op Ibrahim en hij legt terug aan Sevket, en hij plaats de bal mooi in de hoek 3-1. Snelle reactie van de tegenstander 3-2. In de zestien een gemiste tackle op onze Hero Osman T., moest de bal stoppen met zijn hand. Scheids fluit nog eens voor een strafschop. maar nu voor ons. Mehmet plaats lekker in de verkeerde richting van de keeper 2-4. Zo was het genoeg geweest voor de eerste helft. Zonder wissels zijn we begonnen aan de tweede helft. Een schone diepe pas van Osman T. op Sevket, hij neemt de bal en vind Osman K. met de voorzet, maar hij mist. Zo weer een schone steek bal van Furkan op Osman K., doelpunt 5-2. En onze eerste vervanging op 63min. Sevket met Hakki. Voor de rest van de wedstrijd kan ik niets meer vertellen het was al voorbij. Onze Hero Osman T. sluit het af 6-2 de eindstand. Reserven: Hakki (63min.), Ramazan (75min.), Tolga. Gele kaarten: Furkan. _________________________________________ Datum Uur AANDACHT 16/09/2007 15u00 Samenkomst 12u30 SCHONENBERG 1-1 GENCLERBIRLIGI Verslag: Wat een scheids! Eerst onze opstelling: in de doel stond onze Bilen, verdedigers Murat, Anil, Yakup, Osman T., middenvelders Soner, Hidir, Hakki, Furkan, spitsen Osman K. en Ibrahim. Zo te zien waren er wat veranderingen in onze opstelling. Onze rechtse verdediger Sevket was geblesseerd en moest zijn plaats vervangen door Murat die goed gespeeld had voor zijn eerste keer. Onze Hakki speelt voor de eerste keer in het centrale middenveld, één van de beste op het veld. Hidir moest op de rechter flank spelen ook voor het eerst en spits Ibrahim samen met Osman K. Het was weer goed begonnen een voorzet van Osman Kaya via rechterflank en een kop kans van hakki ging net naast de doel. De scheids gaf een vrijetrap net voor de zestien voor de tegenstander. En de doelpunt van de tegenstander, de bal gaat door de muur laag geschoten 1-0. Op het middenveld kreeg Osman T. een pas van Hakki en Osman trapt ongeveer van 30 meter afstand en scoort een heel mooie doelpunt. En voor de rest van de wedstrijd was er wat kansen voor beide ploegen. Maar de scheids kunnen we niet meer vergeten over hoe hij tegen ons fluit. Uit onze nieuws hebben we gehoord dat die scheids vroeger ook bij Schonenberg heeft gespeeld. Nu konden we beter begrijpen waarom hij tegen ons fluitte en nochtans was scheids ook niet 100% nuchter, hij had pintjes gedronken voor de wedstrijd en tijdens de pauze. Maar ja dat zullen we nog veel tegen komen dat scheids'n tegen ons fluiten,denk ik, we moeten de scheids ook overwinnen met onze schone voetbal! Bestuur na de wedstrijd: Het is zeker niet toegelaten in onze club om zoveel kaarten te krijgen ook als een slecht fluitende scheids is. We zullen onze spelers hard aanpakken die kaarten hebben gekregen! Geselecteerde spelers: 1.Bilen Sonakalan,2.Soner Öztürk 30dk,3.Anil Sucu,4.Furkan Guzel 60 dk,5.Murat Aktas 44 dk,6.Ibrahim Aktas,7.Osman Kaya(2xgeel=rood),8.Yakup Yardimci,9.Hidir Aydogan(geel),10.Hakki Danisman,11.Osman Tuzkapi °1° 82 dk(geel),12.Ramazan Topbas 30dk,13.Mehmet Palit 44dk(geel),14.Serdal Serbest 60dk,15.Sevket Turan 82dk ------------------------------------------ 16.Tolga Urfali,17.Sinan Kara _________________________________________ Datum Uur 09/09/2007 11u00 GENCLERBIRLIGI 2-2 KWADR.E. Verslag: Goed spelen is niet voldoende! We waren heel goed begonnen met de wedstrijd. Heel veel kansen die we niet konden afmaken. Toch waren we na een half uur 2-0 op voorsprong. We kregen nog altijd hele hoop kansen, maar we lieten dat achter. Op een stilstaande fase krijgt de tegenstander in karambole de bal voor de voet en scoort op 5 min voor het einde van de eerste helft 2-1. Tweede helft begon de tegenstander veel beter tegenover de eerste helft. Onze spelers raakten moe en omdat ze zoveel inspanning hadden gevoerd in de eerste helft, krijgt de tegenstander wat ruimte om te spelen. En de druk van tegenstander was er uiteindelijk. Op een onverwachte manier raakte Anil onvrijwillig de bal met zijn hand in de zestien, de scheidsrechter fluit voor een strafschop. Zo de 2-2 konden ze niet meer missen. We kregen nog tegen het einde hopen kansen die we toch niet meer konden afmaken. Zo blijft het 2-2, we hebben zeer goed gespeeld. Dus onverdiende gelijkestand. Trainer (Fatih Ercan) na de wedstrijd: "Als we 50% van de kansen benut hadden, hadden we minstens 5 doelpunten gescoord. We hebben een sterke ploeg, we gaan nog sterker worden. Ik denk dat we dit seizoen zullen plaatsen naar de 4de afdeling". Geselecteerde spelers: 1. Bilen Sonakalan 2. Sevket Turan 3. Anil Sucu 4. Osman Tuzkapi 5. Yakup Yardimci 6. Murat Aktas °1° 75dk 7. Ibrahim Aktas 8. Osman Kaya °1° (geel) 9. Soner Öztürk 15dk 10. Hidir Aydogan 70dk 11. Furkan Guzel ----------------------------------------- 12. Sinan Kara 70dk 13. Hakki Danisman 15dk 14. Serdal Serbest 75dk 15. Tolga Urfali ----------------------------------------- 16. Ramazan Topbas 17. Mehmet Palit

Datum Uur Uitslag 09/09/2007 11u00 GENCLERBIRLIGI2-2KWADR.E. 16/09/2007 15u00 SCHONENBERG1-1GENCL. 23/09/2007 11u00 GENCLERBIRLIGI 6-2 PANDA 30/09/2007 14u30 DYNAMICA 0-6 GENCLERBIRLIGI 07/10/2007 11u00 GENCL. 5-0 DE HEIDEBLOEM 14/10/2007 14u30 TROSKE 0-0 GENCLERBIRLIGI 21/10/2007 VRIJAF GENCLERBIRLIGI 04/11/2007 11u00 GENCLERBIRLIGI 2-1 PSK 11/11/2007 14u30 JOKERS 1-2 GENCLERBIRLIGI 18/11/2007 11u00 GENCLERBIRLIGI 1-1 ACADEMIA 25/11/2007 11u00 ANV UNITED 1-2 GENCL. 02/12/2007 11u00 GENCLERBIRLIGI - DYNAMICA 09/12/2007 11U00 DE HEIDEBLOEM - GENCL. 16/12/2007 VRIJAF GENCLERBIRLIGI 13/01/2008 11u00 GENCLERBIRLIGI - TROSKE 20/01/2008 12u30 PSK - GENCLERBIRLIGI 27/01/2008 11u00 GENCLERBIRLIGI - JOKERS 17/02/2008 15u00 ACADEMIA - GENCLERBIRLIGI 24/02/2008 11u00 GENCL. - ANV UNITED 02/03/2008 14u30 KWADRAAT EKEREN -GENCL. 09/03/2008 11u00 GENCL. -SCHONENBERG 16/03/2008 10u30 PANDA - GENCLERBIRLIGI

1. Anderlecht 34 23 3 8 75-30 77 2. Bergen 34 12 14 8 41-41 44 3. Charleroi 34 17 8 9 51-40 60 4. AA Gent 34 18 10 6 56-40 60 5. Lokeren 34 5 14 15 32-48 30 6. Standard Luik 34 19 8 7 62-38 64 7. KRC Genk 34 22 6 6 71-37 72 8. SK Beveren 34 5 19 10 31-64 25 9. Moeskroen 34 10 12 12 51-55 42 10. Westerlo 34 12 12 10 41-44 46 11. SK Lierse 34 6 20 8 33-66 26 12. Germinal Beerschot 34 14 11 9 52-46 51 13. Cercle Brugge 34 10 16 8 31-36 38 14. Sint Truiden 34 9 17 8 39-52 35 15. FC Brussels 34 8 12 14 39-50 38 16. Roeselare 34 10 15 9 50-72 39 17. Zulte-Waregem 34 9 15 10 40-54 37 18. Club Brugge 34 14 11 9 58-40 51

20. Hafta 26/01/2008 Gençlerbirliği Oftaş 3-2 Büyükşehir Bld. 26/01/2008 Beşiktaş 3-1 Gaziantepspor 27/01/2008 Kasımpaşa - Kayserispor 27/01/2008 Konyaspor - Ankaraspor 27/01/2008 Vestel Manisa - Denizlispor 27/01/2008 Sivasspor - Fenerbahçe 27/01/2008 Ankaragücü - Galatasaray 28/01/2008 Bursaspor - Gençlerbirliği 28/01/2008 Çaykur Rizespor - Trabzonspor 21. Hafta 10/02/2008 Ankaraspor - Kasımpaşa 10/02/2008 Büyükşehir Bld. - Çaykur Rizespor 10/02/2008 Denizlispor - Konyaspor 10/02/2008 Fenerbahçe - Gençlerbirliği Oftaş 10/02/2008 Galatasaray - Vestel Manisa 10/02/2008 Gaziantepspor - Sivasspor 10/02/2008 Gençlerbirliği - Ankaragücü 10/02/2008 Kayserispor - Beşiktaş 10/02/2008 Trabzonspor - Bursaspor 22. Hafta 17/02/2008 Ankaragücü - Trabzonspor 17/02/2008 Beşiktaş - Ankaraspor 17/02/2008 Bursaspor - Büyükşehir Bld. 17/02/2008 Çaykur Rizespor - Fenerbahçe 17/02/2008 Gençlerbirliği Oftaş - Sivasspor 17/02/2008 Kasımpaşa - Denizlispor 17/02/2008 Kayserispor - Gaziantepspor 17/02/2008 Konyaspor - Galatasaray 17/02/2008 Vestel Manisa - Gençlerbirliği 23. Hafta 24/02/2008 Ankaraspor - Kayserispor 24/02/2008 Büyükşehir Bld. - Ankaragücü 24/02/2008 Denizlispor - Beşiktaş 24/02/2008 Fenerbahçe - Bursaspor 24/02/2008 Galatasaray - Kasımpaşa 24/02/2008 Gaziantepspor - Gençlerbirliği Oftaş 24/02/2008 Gençlerbirliği - Konyaspor 24/02/2008 Sivasspor - Çaykur Rizespor 24/02/2008 Trabzonspor - Vestel Manisa 24. Hafta 02/03/2008 Ankaragücü - Fenerbahçe 02/03/2008 Ankaraspor - Gaziantepspor 02/03/2008 Beşiktaş - Galatasaray 02/03/2008 Bursaspor - Sivasspor 02/03/2008 Çaykur Rizespor - Gençlerbirliği Oftaş 02/03/2008 Kasımpaşa - Gençlerbirliği 02/03/2008 Kayserispor - Denizlispor 02/03/2008 Konyaspor - Trabzonspor 02/03/2008 Vestel Manisa - Büyükşehir Bld. 25. Hafta 09/03/2008 Büyükşehir Bld. - Konyaspor 09/03/2008 Denizlispor - Ankaraspor 09/03/2008 Fenerbahçe - Vestel Manisa 09/03/2008 Galatasaray - Kayserispor 09/03/2008 Gaziantepspor - Çaykur Rizespor 09/03/2008 Gençlerbirliği - Beşiktaş 09/03/2008 Gençlerbirliği Oftaş - Bursaspor 09/03/2008 Sivasspor - Ankaragücü 09/03/2008 Trabzonspor - Kasımpaşa

• Fikstur

• Bjk-CARSI
• Bjk-fener
• Bjk-gs
• Bjk3-ank1

Peygamber Efendimizin Dünyaya Gelişine Kadar Cereyan Eden Hâdiseler Resûl-i Ekrem Efendimizin Pâk Nesebleri Cenâb-ı Hak, insanlığın babası Hz. Âdem�i yaratmıştı. Başını kaldırıp bakan Âdem (a.s.), Arş-ı A�lâda muazzam bir nur ile bir isim yazılı gördü: "Ahmed." Merak edip sordu: "Ya Rabbi, bu nur nedir?" Allah Teâla buyurdu: "Bu senin zürriyetinden bir peygamberin nûrudur ki, onun ismi göklerde Ahmed ve yerlerde Muhammed�dir. Eğer, o olmasaydı, seni yaratmazdım!"1 İmanımızla kabul ettiğimiz bu muazzam gerçeği, milyarlar sene sonra gelen o nûrun sahibi de, bütün açıklığıyla ifâde buyurmuşlardır. Bir gün Ashabdan Abdullah bin Câbir (r.a.), "Yâ Resûlallah," dedi, "bana, Allah�ın herşeyden evvel yarattığı şey nedir, söyler misin?" Şu cevabı verdiler: "Herşeyden evvel senin Peygamberinin nûrunu, kendi nurundan yarattı. Nur, Allah�ın kudreti ile dilediği gibi gezerdi. O zaman ne Levh-i Mahfuz, ne kalem, ne Cennet, ne Cehennem, ne melek, ne semâ, ne arz, ne güneş, ne ay, ne insan ve ne de cin vardı."2 Semâyı bütün haşmetiyle aydınlatan nûr, sonra ilk olarak Hz. Âdem�in alnında parladı. Sonra peygamberlerden peygambere geçerek İbrâhim�e (a.s.) kadar geldi. Ondan da oğlu Hz. İsmâil�e intikal etti. Peygamberlerin babası olarak anılan Hz. İbrahim�in iki oğlu vardı: İshak ve İsmâil (a.s.). O, oğlu İshak�ın neslinden bir çok peygamberin geleceğini Cenâb-ı Hakkın ilhâmıyla bilmişti. Ancak çok sevdiği Hacer�den dünyaya gelen oğlu İsmâil�in (a.s.) neslinden peygamber gelip gelmeyeceği meçhûlü idi. Bununla birlikte âhirzamanda bir büyük peygamberin gönderileceğini de biliyordu. Bu sebeple de, son peygamberin çok sevdiği oğlu İsmâil�in neslinden gelmesini şiddetle arzu ediyordu. İlk bânisi Hz. Âdem olan yeryüzünün ilk ma�bedi Kâbe, uzun zamanın geçmesiyle yıkılmış, âdeta yerle bir olmuştu. Hz. İbrâhim, bu mukaddes binânın tekrar inşası için Cenâb-ı Haktan emir aldı ve oğlu İsmâil�le birlikte derhal çalışmaya koyuldu. Kâbe�nin inşâsı tamamlanınca, baba oğul ellerini dergâh-ı İlâhîye açarak şöyle yalvardılar: "Ey Rabbimiz! Neslimizden gelen Müslüman ümmet içinden bir peygamber gönder. Ki o, onlara âyetlerini okusun, Kitabı ve hükümlerini öğretsin. Onları günâhlardan temizlesin!"1 İşte, Cenâb-ı Hak, yapılan bu samimi duâyı cevapsız bırakmadı ve Hz. İsmâil�in neslinden peygamberlerin reisi Hz. Muhammed�i (a.s.m.) göndererek kabul etti. Bu gerçeği Kâinatın Efendisi, "Ben, babam İbrâhim�in duâsıyım"2 buyurarak ifâde etmişlerdir. Hz. İsmâil�in evlâd ve torunları gittikçe çoğaldı ve Arap Yarımadasının her tarafına dağıldı. İçlerinden Adnanoğulları, onlar içinden Mudaroğlulları ve onlar içinden de Kureyş Kabilesi diğerlerinden üstün ve farklı oldu. Kureyş Kabilesi içinde ise Hâşimîler kolu hepsinden daha çok fazilet ve şeref buldu. Bu gerçeği de bizzat kendileri şu şekilde ifâde buyururlar: "Allah, İbrâhimoğullarından İsmâil�i, İsmâiloğullarından Kinâneoğullarını, Kinâneoğullarından da Kureyş�i, Kureyş�ten de Benî Hâşim�i, Benî Hâşim�den de beni seçmiştir."1 Bütün kaynakların ittifakla belirttikleri, Kâinatın Efendisinin yirminci dedesine kadar uzanan neseb silsilesi şöyledir: "Muhammed (a.s.m.), Abdullah, Abdülmuttalib (asıl ismi Şeybe), Hâşim, Abd-i Menâf (Muğîre), Kusay, Kilab, Mürre, Kâb, Lüeyy, Galib, Fihr, Mâlik, Nadr, Kinâne, Huzeyme, Müdrike (Amir), İlyas, Mudar, Nizar, Maad, Adnan."2 İşte, Fahr-i Kâinat Efendimizin büyük dedeleri bu zâtlardı. Herbirinin zürriyeti çoğalmış ve herbiri pekçok cemaatların reisi ve birçok kabile ve aşîretlerin dedesi ve babası olmuşlardır. Ancak, ne vakit birinin iki oğlu olsa veya bir kabile iki kola ayrılsa, sevgili Peygamberimizin soyu en şerefli ve en hayırlı olan tarafta bulunur ve her asırda onun büyük dedesi kim ise, yüzünde parlayan müstesnâ nûrdan bilinirdi. Yirminci dededen sonraki neseb çizgisi Neseb âlimlerince, Peygamber Efendimizin yirminci dedesi olan Adnan�ın Hz. İbrâhim�in neslinden olduğu ittifakla kabul edilmektedir. Adnan ile İbrâhim (a.s.) arasında uzun bir zaman mesafesi vardır. Bir kısım neseb âlimleri arada kırk batın (göbek) bulunduğunu belirtirler.3 Buna göre aradaki zaman biriminin ne kadar uzun olduğunu az çok tasavvur etmek mümkündür. Bu sebeple, Resûl-i Ekrem Efendimizin yirminci dedesi Adnan�dan Hz. İbrâhim�e kadar olan ikinci kademe neseb silsilesi, basamak basamak tesbit edilememiştir. Bazı neseb âlimleri Peygamber Efendimizin nesebini yedi, bazısı da dokuz göbekte Hz. İsmâil�e bağlarlar. Bu, haliyle arada birçok basamakların atlandığını ortaya koyar. Adnan�dan Hz. İbrâhim�e kadar Bazı âlimler, Peygamber Efendimizin, Adnan�dan Hz. İbrâhim�e kadar olan ikinci kademe neseb silsilesini şöyle sıralarlar: Adnan, Udd (veya Udad), Mukavvim, Nahur (veya Sârih), Teyrah, Ya�rub, Yeşcub, Nabit, İsmâil (a.s.), İbrâhim (a.s.)1 Ayrıca, İbn-i İshâk, bundan sonra da, Resûl-i Ekrem Efendimizin neseb silsilesini tâ Âdem�e (a.s.) kadar götürür.2 Ancak belirtelim ki, diğer kaynaklar bu silsile üzerinde ittifâk etmiş değillerdir. Peygamber Efendimizin meşhur dedeleri Şüphesiz, Kâinâtın Efendisinin nurunu alnında bir İlâhi emânet olarak taşıyan atalarının tamamı hakkında fazla bir bilgimiz yoktur. Atalarından en çok bilgi sahibi olduklarımız ise, zaman bakımından en yakın olanlarıdır. Burada onların hayat ve şahsiyetlerine kısa bir göz atmak yerinde olacaktır. Kusay Peygamber Efendimizin, asıl ismi Zeyd olan dördüncü kuşaktaki dedesi Kusay, mühim bir şahsiyetti. Kendisinin sadece Zühre adında bir erkek kardeşi vardı. Hz. Âdem�den beri devam edip gelen nur-u Ahmedîyi alnında taşıma şerefi, bu iki kardeşten Kusay�a ihsan edilmişti. Büyük oğul olduğu için, âilenin reisliği vazifesi de kendisine verilmişti. Küçüklüğünden beri kabiliyetiyle dikkatleri üzerinde toplayan Kusay, büyüyünce Mekke�nin ileri gelen şahsiyetlerinden biri oldu. Teşkilâtçılığı, idareciliği, adaletli kararları ile kısa zamanda Mekke halkı arasında büyük bir itimad kazandı. Bu sebeple Mekke�nin idaresi ona verildi. Mekke�yi ilk defa mahallelere o böldü; her kabileyi, kendilerine ayırdığı mahallelere o yerleştirdi. Mekke�nin en mühim işleri onun evinde görüşülüp karara bağlanırdı. Kâbe�nin perdedarlığı, hacıların su ihtiyacının karşılanması, onların ağırlanması, savaşa giderken bayrak dikme ve Mekke meclisini idare etme gibi mühim işler, ona emânet edilmişti. Kâbe�nin karşısında ve kapısı Kâbe�ye bakan ilk ev onun için inşâ edilmişti. Bu ev, Mekke�nin bir nevi hükümet binası veya içinde Mekke Şehir Devletinin her türlü iş ve meselelerinin görüşüldüğü bir parlamento idi. Kusay�ın bu konağı tarihte "Dârü�n-Nedve" ismiyle şöhret bulmuş ve Hicretten yarım asır sonrasına kadar da muhafaza edilmiştir. Kusay, Mekke�de istisnasız herkes tarafından sevilir, sayılırdı. Alnında taşıdığı Fahr-i Kâinat Efendimize ait nuru, onu bütün Mekke halkının sevgilisi ve can dostu haline getirmişti. Yaşlanınca, âdetleri üzere âile reisliği vazifesini en büyük oğlu Abdüddâr�a teslim etti ve "Sevgili oğlum! Seni bu kavme reis tâyin ediyorum" dedi. Ne var ki, Abdüddâr, bu büyük vazifeyi yürütecek kabiliyete sahip değildi. Hayatı boyunca da babasının yerini dolduramadı. Çünkü, Fahr-i Kâinat Efendimizin kudsî nuru onun değil, küçük kardeşi Abd-i Menâf�ın alnında parlıyordu. Onun da dört oğlu vardı: Hâşim, Abdüşşems, Muttalip ve Nevfel.1 Hâşim Hâşim, Resûl-i Ekrem Efendimizin ikinci kuşaktan dedesidir. Mekke�nin ileri gelen eşrafından olan Hâşim, ticâretle uğraşırdı. Peygamberimizin doğum vakti yaklaştığı için nur-u Muhammedî onun alnında daha haşmetli bir surette parlıyordu. Ayrıca birçok üstün faziletleri de üzerinde taşırdı. Son derece cömertti. Bir kıtlık yılında Mekke�de ekmek bulunmaz olmuştu. O, Şam�dan getirdiği has buğday unundan bem beyaz ekmekler yaptırmış, bir çok develer ve koyunlar kestirmiş, ekmek, et ve etsuyu (tirit) ile bütün Mekke halkına büyük bir ziyafet çekmişti. Hâşim, üstün seciyeli, kabiliyetli, dirayetli, cömert, faziletli ve herkes tarafından sevilen, sayılan yüksek bir şahsiyetin sahibi olduğu için ismi, ailesine ve soyuna ad olmuştur. Bu sebeple Fahr-i Kâinat Efendimizin de arasında bulundukları bu yüce soya, kendilerinden sonra "Haşimîler" denilmiştir. Hâşim�in dört erkek çocuğu olmuştu: Şeybe (Abdülmuttalib), Esed, Ebû Sayfî ve Nadle.1 Hâşim�in nesli erkek çocuklarından Şeybe ile Esed�den devam etmiştir. Şeybe, Resûl-i Ekrem Efendimizin birinci kuşaktaki dedesidir. Esed ise Hz. Ali�nin annesi Fâtıma�nın dayısıdır. Ne var ki, Esed sulbünden dünyaya gelen Huneyn de zürriyet bırakmayınca, bütün Haşimîler sadece Abdülmuttaliboğulları kolundan gelerek çoğalmış ve yeryüzüne dağılmışlardır.2 Şeybe (Abdülmuttalib) Peygamber Efendimizin birinci kuşaktaki dedesidir. Doğuştan ak saçlı olduğundan kendisine "Şeybe" ismini vermişlerdi. Abdülmuttalib onun lâkabıdır. O daha çok bu lâkabla şöhret bulmuş ve anılmıştır. Bu lâkabı alışının hikâyesi şöyle anlatılır: Şeybe küçüklüğünde Medine�de dayılarının yanında kalıyordu. Bir gün mahalle arkadaşları diğer çocuklarla Medine�de bir meydanda ok atışı yapıyorlardı. Bütün çocuklar arasında, alnında parlayan Kâinatın Efendisine ait nur sebebiyle rahatlıkla farkediliyordu. Çocukların bu yarışmasını seyretmek için büyüklerden bir kalabalık da orada toplanmış bulunuyordu. Ok atma sırası Şeybe�ye gelmişti. Okunu yayına yerleştirdi. Kendinden emin bir tavırla yayını gerdi. Bir an nefesini kesip yayını salıverdi. Yaydan fırlayan ok, hedefe tam isabet etmişti. Herkes hayranlık dolu bakışlarla kendisine bakarken, o ise bu başarıdan duyduğu sevinç ve heyecanı şu sözlerle dile getiriyordu: "Ben, Hâşim�in oğluyum. Ben, (Bethâ) Beyinin oğluyum. Okum elbette hedefini bulur." Seyre gelen büyükler Şeybe�nin bu övücü sözlerini duydular. Harîs bin Abd-i Menâfoğullarından biri yanına yaklaştı ve sorup sual ederek onun Hâşim�in oğlu olduğunu öğrendi. Mekke�ye dönüşünde bu adam, durumu amcası Muttalib�e anlattı ve böylesine kabiliyetli ve zeki bir çocuğun yabancı ilde bırakılmasının doğru olmayacağını belirtti. Muttalib bu haber üzerine derhal Medine�ye vardı. Şeybe�yi alarak Mekke�ye getirdi. Muttalib terkisinde yeğeni Şeybe ile Mekke sokaklarına girerken sordular: "Bu çocuk kim?" Göz değmesinden korkan Muttalib�in ağzından, "Kölemdir" sözü çıktı. Evine gelince karısı Hâtice de kendisine aynı soruyu yöneltti. Yine cevabı "Kölemdir" oldu. Ertesi günü amcasının kendisine aldığı güzel elbiselerle Mekke sokaklarında dolaşmaya başlayınca, herkes onun kim olduğunu merak etmeye ve sormaya başladı. Bilenler, "Abdülmuttalib" (Muttalib�in kölesi)" diye cevap veriyorlardı. Her ne kadar kim olduğu sonradan ortaya çıktıysa da, ismi, o günden sonra "Abdü�l-Muttalib" (Muttalib�in kölesi) olarak kaldı.1 Abdülmuttalib�in rüyâsı Aradan yıllar geçti. Alnında parlayan Kâinatın Efendisine ait nûr, onun Kureyş�in reğisliği makamına getirip oturttu. Sıcak bir yaz günü idi. Kâbe�nin yanındaki Hıcr mevkiinde serin bir gölgede uyuyordu. Bir rüyâ gördü. Rüyâsında bir zât kendisine şöyle seslendi: "Kalk, Tayyibe�yi kaz!" Sordu: "Tayyibe nedir?" Fakat, o zât sorusuna hiçbir cevap vermeden uzaklaşıp gitti. Uyanan Abdülmuttalib heyecanlı idi. "Tayyibe" ne demekti? Tayyibe�yi kazmak nasıl olurdu? Rüyâya bir mânâ veremeden merak içinde o gün geceyi geçirdi. Ertesi gün, aynı yerde yine uykuya dalmıştı. Aynı adam tekrar göründü ve seslendi: "Kalk, Berre�yi kaz." Rüyâsında şaşkına dönen Abdülmuttalib yine sordu: "Berre nedir?" Adam yine hiçbir cevap vermeden oradan uzaklaşıp gitti. Abdülmuttalib derin uykudan daha büyük bir merak ve heyecan içinde uyandı. Ne var ki, gördüklerine bir türlü mânâ veremiyordu. O gün ve geceyi de yine gördüğü rüyânın tesirinde geçirdi. Ertesi günü idi. Yine aynı yerde yatıyordu. Aynı adam gelerek kendisine, "Kalk," dedi. "Mednûne�yi kaz." Derin uykuda, Abdülmuttalib, adama "Mednûne nedir?" diye sordu. Ama adam yine cevap vermeden uzaklaşıp gitti. Abdülmuttalib�in merak ve heyecanı son haddine ulaşmıştı. Üç gün üst üste gördüğü rüyânın boş olmadığını elbette biliyordu. Ama mânâsını anlayacak en ufak bir ipucuna da sahip değildi. Dördüncü gün yine aynı yerde uykuya yatan Abdülmuttalib, aynı adamın geldiğini gördü. Adam bu sefer şöyle seslendi: "Zemzem�i kaz!" Abdülmuttalib, "Zemzem nedir, nerededir?" diye sorunca, adamın cevabı şu oldu: "Zemzem bir sudur ki, hiç kesilmez, dibine erilmez. Hacıların su ihtiyacını onunla karşılarsın. O, Kâbe�de kesilen kurbanların kanlarının döküldüğü yer ile terslerinin gömüldüğü yer arasındadır. Alaca kanatlı bir karga gelip, orayı gagalar. Orada karınca yuvası da vardır."1 Uyanan Abdülmuttalib�in heyecanına bu sefer sevinç de katılmıştı. Çünkü, rüyâyı mânâlandırmak için ipucunu elde etmişti. Zemzem kuyusundan defâlarca bahsedildiğini duymuştu. Fakat, onun yerini kimse bilmiyordu. Çünkü Cürhümlüler, Mekke�den düşman istilâsı önünden kaçarken, Kâbe�nin bütün kıymetli mallarını Zemzem kuyusuna atmış, kuyunun üstünü de toprakla bir edip, belirsiz bir hale getirmişlerdi. O zamandan beri Zemzem�in ismi var, kendisi yoktu. Abdülmuttalib, artık Zemzem�in yerini bulup kazmakla vazifelendirildiğini anlamıştı. Derhal araştırmaya koyuldu. Rüyâsında kendisine öğretilen yere gitti. Bu sırada alaca kanatlı bir karganın süzüldüğünü ve yere konarak gagası ile bir yeri karıştırdıktan sonra havalanarak göğe doğru yükseldiğini gördü. Abdülmuttalib�in sevincine diyecek yoktu. Senelerden beri gizli kalmış hayat bahşeden bir kuyuyu bulma ve ortaya çıkarma şerefine erecekti. Zemzem�in yerini tesbit etmişti ve sıra kazmaya gelmişti. Bu şerefi başkasına kaptırmak ve bu sırrı başkalarına açmak istemiyordu. Bunun için ertesi gün bir tek oğlu olan Hâris�i alarak tesbit edilen yere gitti ve kazmaya başladılar. Bir müddet devam eden kazı sonucu Zemzem Kuyusunun örülmüş duvar taşları ile bir dâire şeklindeki ağzı meydana çıktı. Abdülmuttalib sevinçliydi, heyecanlıydı. Âdetâ gözlerine inanamıyordu. Ama gözlerine inansa da, inanmasa da görünen bir kuyu ağzı idi. Tekbir getirmeye başladı: "Allahü ekber! Allahü Ekber!" Abdülmuttalib ve Kureyş ileri gelenleri Abdülmuttalib�in bu faaliyetini başından beri gözleyen Kureyşliler, işin artık ortaya çıkmak üzere olduğunu farkedince, büyüklerine haber verdiler. Bir müddet sonra, Kureyş büyükleri, kazılan yere geldiler ve Abdülmuttalib�e, "Ey Abdülmuttalib! Bu babamız İsmâil�in kuyusudur. Onda bizim de hakkımız var. Bizi de bu işe ortak et" dediler. Abdülmuttalib, "Hayır, yapamam" dedi. "Bu iş sadece bana tahsis edilmiş ve aranızdan ancak bana verilmiştir." Abdülmuttalib�in bu kesin cevabı Kureyş ileri gelenlerinin hoşuna gitmedi. İçlerinden Adiyy bin Nevfel şöyle konuştu: "Sen yalnız bir adamsın. Tek oğlundan başka dayanacağın bir kimsen de yok. Nasıl olur da bize karşı gelir, bize boyun eğmezsin?" Bu söz, Abdülmuttalib�in âdetâ içini yaktı. Çünkü, Kureyşliler onu kimsesizlikle küçümsüyorlardı. Bu anlayıştan fazlasıyla rahatsız olduğunu haliyle de belli etti. Bir müddet üzüntü içinde sustu. Sonra içini şöyle döktü: "Yâ, demek sen beni yalnızlık ve kimsesizlikle ayıplıyorsun, öyle mi?" Muhatabından hiçbir cevap gelmeyince, bir müddet düşündükten sonra, ellerini açarak yüzünü semaya doğru çevirdi ve, "Yemin ederim ki," dedi. "Allah bana on erkek çocuk verirse, bunlardan birisini Kâbe�nin yanında kurban edeceğim."1 Abdülmuttalib�in bu sözleri hem bir duâ, hem bir yemin, hem de bir adaktı. Şam�a gidiş Hâdisenin burada sona ermeyeceği belli idi. Durum da bir hayli nazikti. Böyle hâdiseler yüzünden aralarında çok defa çarpışmalar patlak vermişti. Bunu bilen Abdülmuttalib, kazı işinden o anlık vazgeçti ve işin bir hakem tarafından halledilmesini teklif etti. Teklifi kabul gördü. Hakemi tesbit ettiler: Şam�da oturan Sa�d bin Hüzeym. Amcalarından birkaçını yanına alan Abdülmuttalib, Kureyş kabilelerinin ileri gelenlerinden bir grupla Şam�a doğru yola çıktı. Ne var ki, henüz Şam�a varmadan İlâhî kader onları durdurdu. Abdülmuttalib ve yanındakilerin suları, alev saçan çölün ortasında bitti. Bu kendileri için en büyük, en şiddetli düşmandan daha da tehlikeli idi. Abdülmuttalib�in müracaatına, Kureyş ileri gelenleri, "Suyumuz ancak bize yeter" diyerek red cevabı verdiler. Abdülmuttalib ile yakınlarının hayatı büyük bir tehlike ile karşı karşıya bulunuyordu. Ellerinde yapacakları hiçbir şey de yoktu. Çöl ortasında su aramak, serabın peşinde koşmaktan farksızdı. Abdülmuttalib�in su aramaya çıkması Fakat herşeye rağmen Abdülmuttalib su aramaya kararlıydı. İçinden bir ses su bulacağını söylüyordu. Devesinin yanına geldi, onu ayağa kaldırdı. O anda, birden gözlerine inanamadı. Çünkü devenin bir ayağının dibinde pırıl pırıl parlayan, bir avuç su gördü. Bu durum, arkadaşlarını da sevindirmişti. Yeniden hayata dönmüş gibi oldular. Abdülmuttalib, kılıcıyla suyun çıktığı yeri genişletince, su daha gür akmaya başladı. Bu arada su vermeyen Kureyşliler, hayretle onları seyrediyordu. Abdülmuttalib ve arkadaşları, sudan, kana kana hem kendileri içtiler, hem de hayvanlarına içirdiler. Bir ara, Abdülmuttalib, kendisine su vermeyen Kureyşlilere döndü ve seslendi: "Suya gelin, suya! Allah bize su verdi. Hem kendiniz için, hem de hayvanlarınızı sulayın! Haydi, durmayın, gelin." Kureyşliler mahcup mahcup kaynağa yaklaştılar. Kana kana sudan içtiler. Hayvanlarını suladılar. Kırbalarındaki bayat suyu dökerek temiz su ile doldurdular. Kureyşliler, Zemzem kuyusunu kazan ellerin kendilerine sunduğu bu serin ve temiz suyu içer içmez, âlemleri birden değişti. Mahcup ve suçlu bir edâ içinde Abdülmuttalib�e dönerek, "Ey Abdülmuttalib," dediler. "Artık sana diyecek bir sözümüz yok. Anladık ki, Zemzem�i kazmak senin hakkın. Bu işe ancak sen lâyıksın. Vallahi, Zemzem hususunda seninle bir daha münakaşa etmeyeceğiz. Artık hakeme gitmeye de gerek görmüyoruz." Ve hakeme gitmeden yarı yoldan tekrar Mekke�ye hep beraber döndüler.1 Mekke�ye dönen Abdülmuttalib, oğlu Hâris�le birlikte kazı işine devam etti ve kısa zamanda Zemzem�i ortaya çıkardı. Kıymetli mallar için kur�a çektiler Zemzem kuyusundan bazı kıymetli mallar da çıktı. Bunlar arasında altından iki geyik heykeli ile kılıçlar ve zırhlar da vardı. Zemzem�i ortaya çıkarma hakkını daha önce Abdülmuttalib�e bırakan Kureyş ileri gelenleri, bu kıymetli malları görünce, hırs damarları tekrar kabardı. Yine Abdülmuttalib�in başına dikildiler. "Ey Abdülmuttalib," dediler. "Bu mallara seninle beraber ortağız. Bunlarda bizim de hakkımız var." Cömert ve sabırlı Abdülmuttalib önce, "Hayır. Sizin bu mallar üzerinde hiçbir hakkınız yok" diyerek isteklerini reddetti. Sonra yine cömertlik ve mertliğini ortaya koydu. "Ben yine de size yumuşak davranayım. Aramızda kur�a çekelim." Bundan memnun olan Kureyş ileri gelenleri, "Peki, bu kur�ayı nasıl ve ne şekilde yapacaksın?" diye sordular. Abdülmuttalib, kur�ada takip edilecek usûlü anlattı: "İki kur�a Kâbe için, iki kur�a benim için, iki kur�a da sizin için çekeriz. Kur�ada kime ne çıkarsa onu alır, çıkmayan da mahrum kalır." Bu usûl tarafsız bir hâl çaresi idi. Bu sebeple Kureyşliler sevindiler ve Abdülmuttalib�in bu davranışını takdir ettiler: "Doğrusu," dediler. "Pek insaflı davrandın." Kâbe�nin içinde Hübel putunun yanına vardılar ve kur�a çektiler. Kur�a sonucu, Kureyş ileri gelenlerinin bu mallarda hakları olmadığını bir kere daha ortaya koydu. Altın geyik heykeller Kâbe�ye, kılıç ve zırhlar Abdülmuttalib�e düştü.1 Onların payı ise mahrumiyet oldu. Ama artık itiraz edecek durumları kalmadı ve mesele böylece kapandı. Abdülmuttalib, kılıç ve zırhları döğdürüp saç haline getirdikten sonra, bununla Kâbe�nin kapısını kapattı. Böylece Kâbe�yi altınla süsleyenlerden oldu. Zemzem kuyusunu ortaya çıkardığı zaman Abdülmuttalib�in yaşı kemâl yaş olan kırkına basmıştı. Otuz yıl sonra, Cenâb-ı Hakkın ihsanı ile erkek çocuklarının sayısı onu buldu. Bu sırada seneler önce yaptığı va�dini hatırladı: Erkek çocuklarından birini Kâbe�de kurban etmek. Ama hangisini? Hepsi de birbirinden güzel ve sevimli idi. Fakat Abdullah çok daha başkaydı. Abdullah, Abdülmuttalib�in on erkek çocuğundan sekizincisi idi.1 Sîret ve surette diğer kardeşlerinden çok farklıydı. Dünyaya gelir gelmez babasının alnında parlayan Nur-u Muhammedî onun alnına geçmişti. Bu nur, yüzüne harika bir güzellik ve müstesna bir tatlılık bahşetmişti. Ama hiç kimse bu güzellik ve tatlılığın nereden ve niçin geldiğinin farkında değildi. Abdülmuttalib�in oğullarıyla konuşması Oğullarının 10�u da büyümüştü. Va�dini unutmayan Abdülmuttalib, onları bir gün bir araya topladı ve işin hikâyesini anlatarak, içlerinden birini kurban etmesi gerektiğini bildirdi. Hepsi de tereddütsüz razı oldular. Sonra da babalarına sordular: "Peki, nasıl yapalım bunu? Kimin kurban edileceğini nasıl tesbit edelim?" Abdülmuttalib böyle bir durumda nasıl yapılması gerektiğini biliyordu. Şöyle dedi: "Her biriniz birer ok alın, üzerine kendi isminizi yazın ve okları bana verin!" İtâatkâr çocuklar, babalarının emrini derhal yerine getirdiler. Her biri okdanlığından bir ok çekti. Üzerine kendi ismini yazdıktan sonra, babasına uzattı. Okları toplayan Abdülmuttalib doğruca Kâbe�ye vardı. Meselenin nasıl halledileceği anlaşılmıştı artık: Hübel putunun yanında ok çekilecek, kimin oku çıkarsa o kurban edilecekti. Kur�a çekilişi Kâbe�nin yanına varan Abdülmuttalib�in etrafını şehir halkı sarmıştı. Elindeki on oku, Allah�a verdiği sözünden caymış sayılmaması için, tereddütsüz ok çekme memuruna uzattı. On okun üzerinde on ciğerpâresinin ismi vardı. Hangi ok çıkarsa çıksın, ciğerinden bir parça kopacaktı. Memur oklardan birini çekti. Üzerindeki ismi titrek bir sesle okudu: "Ab-dul-lah!" Şefkatli baba, duyduğuna inanmak istemedi. Oku memurun elinden çekip aldı, dikkatlice baktı ve okudu: "Abdullah." Göz pınarları bir anda yaşlarla doldu. Boğazında hıçkırıklar düğümlendi. Şefkati ve hisleri öylesine kabardı ve coştu ki, bir an "Olamaz" diyerek haykıracak gibi oldu. Son anda Allah�a verdiği sözünü hatırlayarak çelik gibi iradesiyle şefkat ve hislerine gem vurdu. Yıkılmış bir halde yüzünü Abdullah�a çevirdi ve şöyle dedi: "Oğlum Abdullah! Allah, kendisine kurban edilmek üzere seni seçti. Bu şerefi kardeşlerin arasında sana ihsan etti." Bu haber, bir anda oradakileri hüzne boğdu. Herkes birbirine soruyordu: "Abdullah mı? O güzel, o tatlı çocuk mu kurban edilecek?" Abdülmuttalib yanan yüreğine, kasırgalaşan hislerine, okyanus dalgalarını andıran şefkat ve merhamet duygularına aldırmadan, biricik oğlu Abdullah�ın bileğini kavradı ve onu doğruca İsâf ve Nâile putlarının yanına götürdü. Nur yüzlü Abdullah�ta sanki Hz. İsmâil�in teslimiyeti vardı. Yüzünde en ufak bir memnuniyetsizlik belirtisi görünmüyordu. Abdülmuttalib�in bir elinde bıçak, diğer elinde oğlu Abdullah�ın eli vardı. Kurban edilmesi için herşey tamamdı. Bu sırada bir takım gürültüler duyuldu. Kureyş eşrafı geliyordu. İçlerinden biri seslendi: "Ey Abdülmuttalib, ne yapmak istiyorsun?" Abdülmuttalib nur yüzlü oğluna bakarak cevap verdi: "Onu kurban edeceğim!" Bu cevap, kalabalık arasında hayret ve heyecan meydana getirerek dalgalandı. Müdahale ettiler: "Ey Abdülmuttalib," dediler. "Bu nasıl olur? Sen ki, Mekke�nin büyüğüsün; böyle yaparsan, sonra herkes senin yaptığını yapmaz mı? Herkes oğlunu kurban ederse, bizim de soyumuz kesilmez mi?" Bütün kalabalık Abdülmuttalib�in aleyhindeydi. Hatta hisleri, duyguları da� Lehinde olan tek şey, çelikten iradesi idi. Allah�ına söz vermişti ve bu sözünü mutlaka yerine getirmeliydi. Çünkü, Allah onun istediğini vermişti. On erkek çocuk ihsan etmişti. Kurban etmemek ona karşı nankörlük olurdu. Bu sırada Abdullah�ın dayısı Abdullah bin Mugîre ortaya atıldı ve, "Ey Abdülmuttalib," dedi. "Vallahi meşru bir mazeret olmadıkça, sen onu kurban edemezsin. Onu kurtarmak için gerekirse bütün malımızı vermeye hazırız!" Abdülmuttalib�in duyguları, şefkati, merhameti de sanki dillenmiş ve kendisine aynı şeyleri haykırıyorlardı. Fakat, çelikten iradesi bir türlü gevşemiyordu. Kureyşliler ve oğulları yalvarmalarının netice vermediğini görünce bu sefer şöyle bir teklifte bulundular: "Ey Abdülmuttalib! Abdullah�ı al, Şam�a git. Orada bir kadın var; kâhin ve bilgin bir kadın. Doğudan batıdan zorlukta kalan herkes, ülkeler aşıp ona gider. Herkesin derdine bir çare bulur. Elbette senin için bir çare bulur. Abdullah boğazlanacak derse, gel onu boğazla. Yok eğer seni de, Abdullah�ı da, bizi de üzüntüden kurtaracak bir çare bulursa, ona göre hareket edersin."1 Bu fikir Abdülmuttalib�in aklına yattı. Derhal Abdullah�ı yanına alarak Şam�a doğru yola çıktı. Medine�ye geldiklerinde kâhin kadının Hayber�de olduğunu öğrendiler. Oradan Hayber�e geldiler. Arrafe adındaki kâhineyi buldular. Abdülmuttalib durumu olduğu gibi anlattı. Kadın sordu: "Sizde bir insanın diyeti nedir?" Abdülmuttalib, "On deve" dedi. Bunun üzerine kâhin kadın, "Gidin on deve hazırlayın. Çocukla on deveyi alıp ok çektiğiniz yere götürün. Bir tarafta çocuğunuz, diğer tarafta ise on deve olmak üzere ikisi arasında ok çekin. Eğer ok develere çıkarsa, develeri kurban edip çocuğu kurtarın. Yok, eğer ok çocuğa çıkarsa, her defasında develerin sayısına bir diyet miktarı daha ekleyerek Rabbiniz sizden razı oluncaya kadar ok çekmeye devam edin! Ne zaman ok develere çıkarsa, onları boğazlayıp kurban edin. Bu şekilde hem Rabbinizi razı etmiş, hem de çocuğunuzu kurban olmaktan kurtarmış olursunuz" dedi.2 Ortaya konan çareyi uygun bulan Abdülmuttalib sevinçten uçacak gibi oldu. Vakit kaybetmeden Mekke�ye döndü. Abdülmuttalib âilesi ve Mekke halkı da bu habere son derece sevindi. Kur�a neticesi Mekke�ye dönüşünün ertesi günü idi. Abdülmuttalib, biricik oğlu Abdullah ve on deveyi alarak Kâbe�ye gitti. Kâhin kadının tavsiyesi üzerine Abdullah ile on deve arasında kur�a çekilecekti. Abdülmuttalib sevinç içinde, memura, "Çek" dedi. Çekilen ok Abdullah�a çıktı. Develerin sayısını yirmiye çıkardılar. Memur tekrar ok çekti. Ok yine Abdullah�ı gösterdi. Develer otuza çıkarıldı. Ok tekrar Abdullah�a isabet etti. Devler kırk oldu. Ok yine Abdullah�a çıktı. Elli oldu; ok sanki Abdullah�a çıkmakta ısrar ediyordu. Altmış, yetmiş, seksen, doksan oldu. Ok ısrarla Abdullah�ı gösteriyordu. Sanki başka bir âlemden emir alır gibiydi. Abdülmuttalib hayret ve heyecan içindeydi. Her çekim esnasında ellerini semaya doğru kaldırarak duâ etmekten de geri durmuyordu. Nihayet develerin sayısı yüzü buldu. Tekrar ok çekilince, merakla bakanlar derin bir nefes aldılar. Çünkü ok develere çıkmıştı. Herkes gibi Abdülmuttalib�in de gözleri sevinçle parladı. Fakat, onun bu sevinci fazla sürmedi. Derhal ciddileşti. Kendisini fazla tebrike imkân tanımadı ve şöyle konuştu: "Vallahi, üst üste üç defa daha ok çekeceğim. Tâ ki, kalbim mutmain olsun." Çekiliş üç defa daha tekrarlandı. Her defasında sevinç çığlıkları atılıyordu. Çünkü, üç seferinde de ok develere çıkmıştı. Bu sevincini Abdülmuttalib, "Allahü ekber, Allahü ekber!" diyerek izhar etti ve diz çökerek duâda bulundu. Böylece Abdullah kurban edilmekten kurtuldu. Sevgili oğlunun kurban edilmekten kurtulmasına son derece sevinen Abdülmuttalib, yüz devenin Safa ile Merve arasına götürülüp, yan yana kurban edilmesini emretti. Emri derhal yerine getirildi. Kurban edilen develerin etlerinden Mekke halkı bol bol istifade etti. Alamadıklarını da kurtlar, kuşlar, köpekler, vahşi ve ehil bütün hayvanlar paylaştılar. O günden itibaren bir insan diyeti, Kureyşliler ve Araplar arasında, 100 deve olarak kabul edilme âdeti benimsendi.1 Resûl-i Ekrem Efendimiz de bu âdeti olduğu gibi bırakmıştır.2 Hz. Abdullah�ın iffeti Aynı gündü� Herkes neticeden memnun kur�a yerinden dağılıyordu. Abdülmuttalib de sevgili oğluyla birlikte şehre geliyordu. Kâbe�nin yanından geçerlerken, babasından bir hayli geride kalmış Abdullah�ın karşısına bir kadın dikildi. Bu kadın, Abdullah�ın dillere destan güzelliğine hayranlardan biri olan Vara bin Nevfel�in kızkardeşi Rukiyye idi. O da kardeşi Varaka gibi eski mukaddes kitapları okumuş, o kitaplarda ahirzamanda gelecek peygamberin sıfatlarını görmüş ve öğrenmişti. İç âleminde, Abdullah�ın yüzünde o âna kadar hiçbir kimsede görmediği müstesna parlaklıkla karşı karşıya kalınca bu sıfatlarla münasebet kurdu. Bu şerefi başkasına kaptırmamak için de güzelliğini, iffetini unutarak Abdullah�ın yanına yaklaştı ve şöyle fısıldadı: "Delikanlı, biraz dursana." Abdullah durdu. Kadın, "Nereye gidiyorsun?" diye sordu. Yüzünde parlayan nurun masumiyeti içinde, Abdullah, "Babamla gidiyoruz" diye cevap verdi. Kadın, bu masum cevap üzerinde pek durmadı ve asıl maksadını açıkladı. Hz. Abdullah�a gayr-ı meşrû ilişki teklif etti. Abdullah�ın yüzü bir anda kıp kırmızı kesildi. Masumiyetini yırtmak isteyen bu teklife pek aldırmadı ve yoluna devam etmek istedi. Fakat, Rukiyye ona sahip olmak istiyordu. Arzusunu bir başka teklifle cazip hale getirdi: "Eğer benimle beraber olmayı kabul edersen, senin için kurban edilen develer kadar develerim var, onların hepsini sana veririm" dedi. Abdullah bu cazip teklife de iltifat etmedi ve iffetini sergileyen şu cevabı verdi: "Haram öyle acıdır ki, ölüm acısı onun yanında çok hafif kalır. Helâl ise çok tatlıdır. "Ey kadın, sen git açıkça helâlinden ara! Şeref ve iffet sahibi olanlar namuslarını ve dinlerini titizlikle korurlar. Onlar, namussuzluk demek olan bir işe nasıl teşebbüs ve cesaret edebilirler?"1 Bu asil cevabından sonra da, güzel Rukiyye�nin hüzün ve hayranlığı birleştiren bakışları önünde, yoluna devam etti. Günler sonra, evlenmiş bulunan Hz. Abdullah, aynı kadınla Mekke sokaklarında bir kere daha karşılaştı. Aynı Rukiyye ona karşı en ufak bir arzu ve hasret belirtisi göstermedi. Bilâkis, hissiz ve bakışları hayranlık şöyle dursun, çok donuktu. Abdullah sebebini sordu: "Ne oldu, sana? Halin değişmiş." Rukiyye, "O gün, alnında esrarlı bir nûr parlıyordu. O nûr karşısında kendimden geçtim. Ama şimdi onu göremiyorum" diye cevap verdi. Evet, Hz. Abdullah�ın alnında parlayan nur artık yoktu. Çünkü, Kâinatın Efendisine hâmile olan annelerin en büyüğü Hz. Âmine�ye intikal etmişti. Aslında Hz. Abdullah�a hayran ve meftun olan sadece bu kadın değildi. Kötü ahlâktan uzak, ter temiz ve en güzel haslet ve faziletlerle bezenmiş bu delikanlıya bütün Kureyş kızlarının gözleri çevrilmişti; ama, yüzündeki parlaklığın sırrına akıl erdiremeden, Hak Teâlânın ona âhir zaman peygamberinin babası olmak gibi, şereflerin en büyüğünü mukadder kıldığının hikmetini idrak edemeden. Hz. Abdullah�ın Hz. Âmine ile evlenmesi Hz. Abdullah, gün geçtikçe, gönülleri etrafında pervane gibi döndürüyordu. Fakat, o dönen pervanelerin hiçbirine iltifat etmiyor, iffet ve namusunu ter temiz koruyordu. Çok sevdiği oğlunun evlenme çağına geldiğini gören Abdülmuttalib, bir an evvel onu mes�ud bir yuvaya kavuşturmak istiyordu. Ancak, ona her yönüyle denk birini bulmak gerekiyordu. Abdülmuttalib, bunu bulmada gecikmedi. Benî Zühre kabilesinin büyüğü Vehb bin Abd-i Menâf�ın yanına vararak, kızı Âmine�yi oğlu Abdullah�a istediğini söyledi. Vehb, teklifi memnuniyet ve sevinçle karşıladı. Sonra da şöyle konuştu: "Ey amcamoğlu! Biz bu teklifi sizden önce aldık. Âmine�nin annesi, geçenlerde bir rüyâ görmüştü. Anlattığına göre, evimize bir nur girmiş. Aydınlığı yerleri ve gökleri tutmuş. Ben de bu gece rüyâmda, dedemiz İbrahim�i (a.s.) gördüm. Bana, �Abdülmuttalib�in oğlu Abdullah�la kızın Âmine�nin nikâhlarını ben kıydım. Sen de onu kabul et� dedi. Bugün sabahtan beri bu rüyânın tesiri altındaydım. �Acaba ne zaman gelecekler?� diye kendi kendime sorup duruyordum." Bunları duyan Abdülmuttalib sevincinden, "Allahü ekber, Allahü ekber!" diyerek tekbir getirdi. Vehb�in kızı Âmine hem güzellik, hem ahlâk, hem de nesep itibariyle Kureyş kızları arasında en yüksek mevkie sahipti. Her hususta Abdullah�a denkti ve henüz 14 yaşlarında bulunuyordu. Abdullah ise bu sırada 4 yaşlarında idi. Kısa zamanda düğün yapıldı ve Kâinatın Efendisini dünyaya getirecek mes�ud âile yuvası kuruldu.1 Evliliklerinin üzerinden henüz birkaç hafta geçmişti ki, birçok kimsenin fark ettiği garip bir durum oldu. Hz. Abdullah�ın yüzündeki nur, Hz. Âmine�nin alnında parlamaya başladı. Demek ki, artık Hazret-i Âmine, Kâinatın Efendisine hamile idi. Hz. Abdullah�ın vefatı Evliliklerinin ilk ayları dolmuştu. Hazret-i Abdullah bir ticaret kervanına katılarak Suriye�ye gitti. Gidiş o gidiş oldu. Hz. Abdullah bir daha Mekke�ye dönmedi. Aylar sonra Mekke�ye dönen ticaret kervanı arasında Hz. Abdullah yoktu. Sadece acı haberi vardı. Hz. Abdullah, ticaret yolculuğundan dönüşte, Medine�de hastalanmıştı. Ve onu orada dayılarının yanına bırakmışlardı. Bu haberi alan Abdülmuttalib derhal oğlu Hâris�i Medine�ye gönderdi. Hâris, Medine�ye varıncaya kadar herşey olup bitmişti. Hz. Abdullah, Kâinatın Efendisi oğlunun yüzünü bir kerecik olsun görmeden ebedî âleme göç etmişti ve orada Adiyy bin Neccaroğullarından Nabiğa�nın evinin avlusuna defnedilmişti. Hâris, bu acı haberi alıp Mekke�ye getirdi. Mekke bir anda mâtem havasına büründü. Genç ihtiyar, küçük büyük arasında fark gözetmeyen ölümün, Abdullah�ı bu genç yaşta, beklenmedik bir zamanda sinesine alışı, Abdülmuttalib âilesini derin bir üzüntüye boğdu. Mekke halkı da gözyaşlarıyla onların teessürüne iştirak etti. Hele, henüz genç bir gelin olan Hz. Âmine�nin teessürünü tarif etmek imkânsızdı. Haberi duyduğu andan itibaren bir mum gibi erimeye yüz tuttu. Günlerce gözyaşlarını tutamadı: ağladı, ağladı, ağladı� O ağlarken, bütün insanlığın gözyaşını beraberinde getireceği nur ile silecek ve acılarını dindirecek zâtın dünyaya gelişine ise, iki ay gibi kısa bir zaman kalmıştı. Hazret-i Âmine hâdiseden duyduğu derin üzüntüyü gözyaşları arasında şiirinde şöyle dile getirdi: "Artık, Mekke�nin Bethâ kolu Hâşimoğullarından boş kaldı. Mekke, Hâşimoğullarının şânından mahrum kalacak artık. "Ölüm dâvetine uyarak, evinden örtüler ve kefenler içinde çıkıp, kabre gitti. "Ölümün (yeryüzünde yıllarca dolaşıp dursa) insanlar arasında, Hâşimoğlu gibi bir yiğit bulup, boşluğunu dolduramaz. "Dostları onun tabutunu taşımak için koşuştular, onu elden ele alıp götürdüler. "Ne yazık ki, ecel hiç beklenmedik bir zamanda onu çekip kendine aldı. Halbuki, o, ne kadar güzel, ne kadar cömert ve ne kadar da merhametli biri idi."1 Hz. Abdullah�ın bıraktığı miras Hz. Abdullah, yeni evliydi. İstikbalini temine yeni yeni hazırlanırken dünyaya gözlerini yummuştu. Bu sebeple maddi plânda geride son derece mütevazi bir miras bıraktı: Ümmü Eymen Bereke adında, Kâinatın Efendisini çok seven bir câriye, beş deve, birkaç koyun, bir kılıç ve bir miktar da gümüş para.2 Fakat geriye Allah�ın lütfuyla iki cihanın güneşi olacak hayırlı bir evlâd bıraktı. Nuruyla âlemi aydıntalacak bir zat: Kâinatın Efendisi Hazret-i Muhammed (a.s.m.). Fil Vak�ası Hidâyet Güneşinin doğmasına az bir zaman kalmıştı. Kâbe�ye her taraftan insanlar akın akın gelip hac mevsiminde ziyâret ediyorlardı. Kâbenin bu kadar çok ziyaretçi toplamasını birtakım kimseler hazmedemiyor ve rahatsızlık duyuyorlardı. Bunlardan biri de, Habeş Melikinin Yemen valisi Ebrehe Eşrem idi. Ebrehe, Kâbe�ye olan insan akınını önlemek için, Bizans İmparatorunun da yardımıyla önce San�a şehrinde Kulleys adında bir kilise yaptırdı. İçini büyük masraflar sonucu altın ve gümüşle süsledi. Dışını çeşitli yerlerden getirttiği son derece kıymetli taşlarla donattı. Öyle ki, o anda yaptırdığı kilisenin bir benzeri başka bir yerde yoktu. Bu süs ve tezyînat ile, Ebrehe, güyâ halkı buraya celbedecekti. Dolayısıyla Kâbe�ye karşı gösterilen muazzam teveccühü aklınca kırmış olacaktı. Ebrehe, kilisenin inşası bittikten sonra, Habeş hükümdarına takdirini kazanmak niyetiyle de şu mektubu yazdı: "Hükümdarım, senin için öyle bir mabed yaptırdım ki, şimdiye kadar ne bir Arap, ne de bir Acem onun gibisini yapmış değildir. Arapların haccını buraya çevirmedikçe de asla durmayacağım."1 Fakat Ebrehe�nin bütün bu masraf ve gayretleri boşa çıktı. Yaptırdığı kilisenin müstesna tezyinatını ve muhteşem yapıs

Peygamberimiz ve Tıp Dinin amacı insanlara doğru yolu göstermek, Allah rızasına uygun bir hayatın kurallarını vermek, imtihan için yaratılmış geçici dünya hayatında insanların kulluk imtihanını kazanmalarına ve böylece iki cihanda mutlu olmalarına yardımcı olmaktır. Dinin amacı, insanların kendi akılları ve beşeri bilgi edinme yollarıyla ile elde edebilecekleri ve gelişme çizgilerine göre geliştirecekleri bilgiler, teknik ve teknoloji konularında bilgi vermek değildir. Bu konularda yeri geldikçe verilen misaller ve bilgiler amaç değildir,bu konularda insanları bilgilendirmek için verilmemiştir; dinin amacına yardımcı olsun, imanı ve din duygusunu güçlendirsin diye verilmiştir. Allah Teâlâ yüceler yücesi, akıl ve fikrin kavrama kapasitesinin ötesinde bir varlık olduğu için, O�nun kullarına hitabı doğrudan (insanların konuşmaları ve bilgi alış verişinde bulunmaları şeklinde) olmamış, peygamberler vasıtasıyla olmuştur. Peygamberler de beşer (insan türünden) olduğu için din bilgisi onlara vahiy denilen ve keyfiyeti bilinmeyen ilâhî bir dil veya iletişim aracı ile verilmiştir. Peygamberler bu vahyi alacak şekilde eğitilmişler, aldıkları vahyi muhatapları olan insanlara eksiksiz fazlasız iletmişlerdir. Peygamberlerin vahiy alıp iletmekten başka da vazifeleri olmuştur; bunların en önemli ikisi vahyi açıklamak ve yaşayışlarıyla ümmetlerine örnek olmaktır. Bir insanın diğerine örnek olabilmesinin ilk şartı kendi türünden olması ve yaptıklarının başkalarınca da yapılabilmesidir. Eğer peygamberlerin bütün hayatları olağanüstü mucizelerle dolu olsaydı, sıradan insanlara örnek olamazlardı. Onların örnek olmaları, iradeye bağlı ve her isteyenin yapabileceği fiillerde en güzeli, en doğruyu yaparak gerçekleşmiştir. Peygamberimizin (s.a.) söz ve davranışlarının tamamı, ümmete örnek ve bağlayıcı olma yönünden aynı değildir. Kendine mahsus olanları, beşer olmasından kaynaklananları, nafile ve farz olanları, devlet başkanı, hakim, hakem olarak yaptıkları, tavsiye ve teşvik mahiyetinde olanları... vardır. Kadı Iyâd isimli âlim (v.544/1149), İslam dünyasında bir zamanlar en fazla okunan kitaplardan biri olan ve Peygamberimizin şekil ve şemailini, ahlak ve özelliklerini anlatan eş-Şifâ isimli eserinde O�nun beşeri yönünü şöyle açıklamaktadır: �Resûlullah da (s.a.) diğer peygamberler gibi beşer nev�indendir (yani cin, melek veya başka türden bir yaratık değil, insandır), O�nun cismi ve dış varlığı tamamen beşerîdir, diğer insanlar için caiz ve vaki olan hastalıklar, değişmeler, acılar, sancılar ve ölüm O�nun için de caizdir...Allah resûlü hastalanmış, inlemiş, soğuk ve sıcaktan etkilenmiş, acıkmış, susamış, öfkelenmiş, canı sıkılmış, usanmış, yorulmuş, zayıflamış, yaşlanmış, bineğinden düşüp yaralanmıştır, inkarcılar kendisini yaralamış ve dişini kırmışlar, zehirli et vermişler, sihir yapmışlardır. O da maddi ve manevî araçlara/çarelere başvurarak tedavi görmüş, tedbirler almış nihayet Büyük Dostuna kavuşmuş ve dünyayı terketmiştir... Hz. Peygambere eşi Zeyneb bt. Cahş bal şerbeti sunmuş ve bu yüzden onun yanında biraz fazla kalmıştı. Bunu kıskanan diğer iki eşi �Ağzından kötü bir koku geliyor, içtiğin bal şerbetinden olmalı!� deyince bir daha bal şerbeti içmemeye azmetmiş, olayın arkasından gelen vahiy, kadınlarını memnun etmek için Allah�ın helal kıldığı bir nesneyi kendisine haram kılmasının (bir daha içmeyeceğim demesinin) uygun olmadığını açıklamıştır (Tahrîm: 66/1). Medine�ye gelip hurma ağaçlarının erkek hurmalarla tozlaştırılması (bir nevi çiftleştirilmesi) olayını ilk görünce �Bunu yapmasanız olmaz mı?� demiş, sahâbe yasakladığını zannederek tozlaştırmayı terk etmişler ve hurmalar iyi ürün vermemiştir. Durum kendisine arz edilince �Ben yalnızca yapmasanız olmaz mı dedim, yasaklamadım, bu dünya işidir, siz onu daha iyi bilirsiniz.� buyurmuştur. Bu örneklere göre �O, kendi arzusuna göre konuşmaz, o (söylediği veya tebliğ ettiği) kendisine vahy edilen Allah sözüdür� mealindeki âyeti (Necm: 53/4 ) genel mânada değil, özelleştirerek almak ve şöyle yorumlamak gerekmiştir: Onun tebliğ ettiği vahiydir veya din olarak söyleyip yaptıkları vahiydir, beşer olarak, dinle alakası olmayan (mübah alanda) söyleyip yaptıkları kendine aittir; beşeri bilgi ve tecrübesine dayanır. Ancak O, hiçbir zaman Allah rızasına aykırı bir şey söylemez ve bir davranışta bulunmaz, yanılarak bulunması halinde ise derhal vahiy yoluyla düzeltilir. Sevgili Peygamberimiz (s.a.) hem kendisi hastalandıkça hem de çevresindekilerin sağlıkları bozulunca çeşitli tedavi yolları ve ilaç olarak kullanılan nesnelerden bahsetmiş, bunları tavsiye etmiştir. Bazı araştırmacılar bunların tamamının veya çoğunun vahiyle bildirildiğini, isabetli olduğunu, yanlış veya yetersiz olma ihtimalinin bulunmadığını, bu mânada bir �Peygamber tıbbı: Tıbb-ı Nebevî� bulunduğunu savunmuşlardır. Ancak tavsiye edilen şeyler teker teker ele alındığında böyle bir anlayışın doğru olmadığı ortaya çıkar. Peygamberimizin (s.a.) tavsiye ettiği tedavi şekillerinin ve ilaçların (ilaç yerine kullanılan nesnelerin) hemen tamamı, hem içinde yaşadığı toplum tarafından hem de daha eski topluluklarca bilinmekte ve kullanılmaktadır. Buhârî�nin rivayet ettiği şu hadis de bizim anlayışımızı desteklemektedir: �Sizin ilaçlarınızda eğer bir fayda varsa ancak kan alanın aletinde, bal şerbetinde ve derde uygun olarak yapılacak ateşle dağlamada vardır; ben dağlanmayı sevmiyorum.� Hadiste �...sizin ilaçlarınızda� buyruluyor; bu ifade, �Öteden beri kullanmakta olduğunuz ilaçlar ve tedavi araçlarınızda� demektir. Yasaklamamakla beraber yine öteden beri kullanılan �yarayı ateşle dağlama� tedavisinden de hoşlanmadığını söylüyorlar. Genel olarak O�nun, tıpla ilgili tavsiyelerinden şu sonuçları çıkarmak mümkündür: a)Bir hadiste de geçtigi üzere �Allah yarattığı her derdin devasını da yaratmıştır, insanlar onu bulup hastaları tedavi etmeye çalışmalıdırlar. b) İlaç ve tedavi şekilleri ile araçları dünya işidir ve beşeri bilgi alanına girer. Beşeri bilgi de zamana, mekana, şartlara bağlı olarak değişir ve gelişir. Peygamberimizin tavsiye ettiği tedavi araçlarının çoğu beşeri bilgi ve tecrübeyle elde edilmiştir. Onları aşmak ve daha iyileriyle değiştirmek dine de, sünnete de aykırı değildir. c)Peygamberimizin tavsiye ettiği, yaşadığı zamanın şartları içinde iyi ve geçerli olan tedavi araçları, uygun kullanıldığında insanlara hiçbir zaman -faydasından daha fazla- zarar vermez; zarar verecek olsaydı Allah, Peygamberini uyarır, insanlara zarar verecek bir tavsiyede bulunmasını engellerdi Peygamber�in tıpla ilgili tavsiyelerinin din ve vahiy ile ilişkisi konusunda, büyük âlim ve Buhârî şârihi İbn Hacer�in şu sözleri dikkat çekicidir: �Tıp (tedavî) ikiye ayrılır: Kalbin tıbbı, bedenin tıbbı. Kalbin (insanı insan yapan manevî varlık/yapının, bir mânada ruhun) tedavisi ancak Resûlün (s.a.) Rabbinden getirdiği (vahiy, din) ile olur. Bedenin tedavisine gelince bu konuda Hz. Peygamberden nakledilenler (O�nun söyledikleri) de vardır, başkalarının söyledikleri de vardır ve bunların çoğu tecrübeye dayanır.

• 107 gol nasil yenilir?
• Kim 500 istemez ki?
• Kim 500 istemezki?(2)

Fatih Sultan Mehmet 30 Mart 1432'de, o dönemde Osmanlı Devleti’nin başkenti olan Edirne'de doğdu. Altıncı Osmanlı padişahı olan II. Murad’ın Hüma Hatun'dan olan oğluydu. Molla Gürani gibi dönemin ünlü bilginlerinden özel dersler alarak yetişti. 1443’te, çocuk yaşta Manisa sancakbeyliğine atanınca, hocaları ve danışmanlarıyla birlikte Manisa’ya gitti. II. Murad, Balkanlar’da ve Anadolu’da çeşitli sorunların yaşandığı bir ortamda Mehmed’i Edirne’ye çağırdı Ağustos 1444’te tahtı oğluna bıraktı. II. Mehmed tahta geçtiğinde henüz oniki yaşındaydı. Deneyimsiz bir çocuğun padişah olması, Osmanlılarla çatışma halinde olan devletleri umutlandırdı. Bir Haçlı ordusu Tuna Nehri'ni aşıp Varna’yı kuşattı. II. Mehmed ve Sadrazam Çandarlı Halil Paşa Anadolu'da bulunan II. Murad'ı Edirne'ye çağırdı. II. Murad, 10 Kasım 1444'te Varna Savaşı’nda Haçlı ordusunu bozguna uğrattı. II. Mehmed’in padişahlığı Türk soylu Çandarlı Halil Paşa ile yeni padişahı destekleyen devşirme kökenli Zağanos Paşa ve Şihabeddin Paşa arasında şiddetli bir güç çekişmesine yol açmıştı. II. Murad’ın tahta dönmesini isteyen Çandarlı Halil Paşa, el altından bir yeniçeri ayaklanmasını destekledi ve II. Mehmed’i tahttan çekilmek zorunda bıraktı... İkinci kez tahta çıkışı ve babasına sunduğu paradoks [değiştir] II.Murad Edirne'ye dönerek Mayıs 1446’da yeniden tahta geçti. Mehmet sancakbeyi olarak Zağanos Paşa ve Şihabeddin Paşa’yla birlikte Manisa'ya döndü. Bu dönemde Mehmet, 1448 ve 1450'deki Arnavutluk seferlerine katıldı. Babası ölünce de 18 Şubat 1451’de Edirne'de ikinci kez tahta çıktı. Fatih Sultan Mehmet, Varna Savaşı'ndan önce Sadrazam Çandarlı Halil Paşa'nın tahta davetini reddeden babasına "Eğer padişah sen isen ordunun başına geç, eğer padişah ben isem emrediyorum ordunun başına geç" sözü ile, henüz çocuk yaşta iken, düşündürücü ve zeka dolu bir paradoks sunmuştur. Bu öykünün başka bir şekli, II. Murat ile Mehmet arasında bir taht çekişmesinin devam ettiği ve Yeniçeriler'in ve Çandarlı Halil'in daha deneyimli lider olan Murat'ı tahtta görmek istemisinin sonucu olarak Murat'ın tahta çıktığı şeklindedir. Aradaki çekişmenin, daha sonraki yıllarda, yukarıdaki öykü ile yumuşatıldığı iddia edilir. İstanbul’un Fethi [değiştir] Ana madde: İstanbul'un fethi II.Mehmed , tahta çıktıktan sonra Çandarlı Halil Paşa’nın sadrazamlığına dokunmadı. Onun genç padişah olmasından dolayı yeniden umutlanan Karamanoğulları, hemen harekete geçerek Seydişehir ve Akşehir'i ele geçirdiler. Bizans da papaya başvurarak yeni bir Haçlı seferi düzenlenmesini istedi ama olumlu yanıt alamadı. İstanbul'un Fethi'nin Nedenleri 1. Bizans'ın, Osmanlı Devleti'nin Rumeli'deki ilerlemesine ve büyümesine engel olması 2. Bizans'ın Anadolu beyliklerini Osmanlı Devleti'ne karşı kışkırtarak Anadolu'daki Türk birliğini bozmaya çalışması 3. Bizans'ın Osmanlı şehzadelerini kışkırtarak Osmanlı Devleti'nde taht kavgalarına neden olması 4. Bizans'ın, Avrupa-Hristiyan dünyasını kışkırtıp Haçlı Seferleri'ne zemin hazırlaması 5. Anadolu ve Rumeli toprakları arasındaki bağlantının sağlanabilmesi için İstanbul'un alınmasının gerekmesi 6. İpek Yolu'nun Avrupa'ya açılan koluna hakim olmak 7. Kara ve deniz ticareti bakımından İstanbul'un önemli bir konuma sahip olması 8. Boğazlar yolu ile ekonomik canlılığın mevcudiyeti 9. Anadolu ve Rumeli arasındaki askeri geçişin kolaylaştırılmak istenmesi 10. II. Mehmed'in, Muhammedin; "İstanbul elbet fetholunacaktır. Ne güzel kumandandır o kumandan ve ne güzeldir o askerler" hadisine layık olabilme düşüncesi